Sjedim za stolom svijetlosive boje. Velik je, skoro pa za
dvoje, a na njemu sve je moje... Zatrpan je papirima, ali i onime što nosim po
džepovima... Tu su moje figurice iz Kinder jaja, noj, fićo Luigi i Panacea,
plavojka iz Asterixa, a odmah do drvene bojice i prigodna piksa... Tu su i
četiri merkata koji gledaju u daljinu, a zapravo gledaju u broj 74 popaljen s
nekoga artikla iz dućana i u neznamtočnočiju kovanicu od 1 Yuana. Tu je i
telefon, špijunski, Cisco, koji rijetko zvoni, tu su i grožđanošećerni
bomboni... Tu je i podloga za miša, a gdje je ona tu je i miš, a gdje je miš tu je onda i
moja ruka, par postita, zatim vjerni MacJabooka, hrpa papira, moleskin i više niš’...
Pretplati se na:
Objavi komentare (Atom)
Nema komentara:
Objavi komentar