Par općenitih riječi o fuzoskopskom oktogonu

Fuzoskop je pogled u sveopću Fuspenziju, neku vrst polusvemira koji nadilazi Fuzbekistan sa tri njegove strane - gornje, lijeve i desne, a promatra se golim okom bez astigmatizma ili uz pomoć naočala sa senzibilnim staklima manjih dioptrija. Uobičajeno je započeti gledati s lijeve strane, pa preko gornje prijeći na desnu (LGD). Tom metodom se dobije najjasnija oktogonska karta i upravo se LGD predstavlja kao standard promatranja. Postoji još nekoliko metoda iščitavanja oktogonskih karata GDL, GLD, DGL i DLG, ali se one vrlo rijetko koriste najčešće zbog svoje kompliciranosti pri izradi oktogonskih karata.
Nauka koja se bavi proučavanjem zbivanja u i oko Fuspenzije zove se siva astronomija i uglavnom se ne spominje u ranim fuzbekistanskim spisima. Prema nekim neimenovanim izvorima začetnik sive astronomije je fuzdoznanac Günther Platfuz.
Učenje sive astronomije temelji se na teoriji da se u prostoru Fuspenzije nalaze pet planeta - četiri osnova planeta (Fusran, Fusprkos, Fuzgoj i Fuzlak) i jedan udaljeni (Fustinjak). Svaki od tih planeta utječe na fuzbekistansku svakodnevnicu kretanjem u svim mogućim smjerovima u odnosu na polazište oktogona ili Fuzište. Planeti pritom prolaze kroz najčešće dvije fustracije, dodiruju fuzište u najviše dva mjesta i ulaze u jedan od četiri fuzoskopska znaka. Taj put koji planet prevali naziva se putanja na osnovu koje fuzdoznanac iscrtava oktogonsku kartu.
Fuzište je polazište svega i može se definirati kao idealan položaj u fuzoskopskom oktogonu. Planeti vrlo rijetko prolaze kroz samo središte Fuzišta. U većini slučajeva prolaze rubnim dijelovima fuzišnog kruga, pa njihova putanja sječe fuzišni krug u dvije točke. Postoji slučaj kada putanja pojedinog planeta presijeca fuzišni krug više od dva puta s ciljem da u ponovnom pokušaju dođe do samog Fuzišta. Putanja planeta tada dakle ne završava u drugoj fustraciji već se vraća u fuzišni krug. Takva anomalija naziva se Fuzbuna. U sivoj astronomiji je poznat samo jedan slučaj sa tri presijecanja fuzišnog polja pri čemu taj planet ipak nije dostigao Fuzište.
Fustracije su na neki način neodređene osjetilne vibracije koje fuzbekistanac osjeća zbog kretanja planeta po Fuspenziji. Postoji osam fustracija koje su u fuzoskopskom oktogonu raspoređene oko fuzišnog polja i to u pravilnom rasporedu. Prva fustracija (loše) se nalazi na vrhu oktogona, osma (izvrsno) na dnu oktogona, druga (malo bolje) lijevo, a sedma (odlično) desno. Prilikom iščitavanja fuzoskopa i iscrtavanja oktogonske karte vladajući fuzoskopski znak se uvijek postavlja iznad šeste i prve fustracije. Ostali znakovi se postavljaju u odnos sa vladajućim, a smještaju se u smjeru kazaljke na satu.
Fuzoskopski oktogon je oktogon (oblik kišobrana) u kojem se nalazi zelena točka unutar koje se nalazi bijelo slovo 'F'. Svaka stranica oktogona pripada jednoj fustraciji, a svaki fuzoskopski znak zauzima dvije fustracije. Fustracije koje zauzima fuzoskopski znak nisu uvijek iste već se mijenjaju ovisno o položaju znaka.
Linija koja počinje u krajnjoj točci fustracije i prolazi kroz sredinu kružnog vijenca te iste fustracije naziva se fuzdanica. Sjecište dvije fuzdanice dvije zauzete fustracije pod jednim fuzoskopskim znakom naziva se fuskličnik. To je polazna točka za iscrtavanje oktogonske karte za svaki pojedini fuzoskopski znak.